ഇനിയും എഴുതാത്ത കവിതയ്ക്കായ് ഇടനെഞ്ചിൽ കെട്ടിയതാണ് ഈ തൊട്ടിൽ. ഒരു മഴപെയ്ത്തിന്റെ താരാട്ട് തട്ടിച്ചിതറുന്ന നടുമുറ്റത്ത് പൊട്ടിപ്പിളർന്ന നാട്ടിടവഴിയിൽ ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ നൊമ്പരം നീറിപ്പിടയുന്ന മിഴികൾ നട്ട്...

പൂക്കളായിരുന്നില്ല കണ്ണിൽ വിടർന്ന മൗനമായിരുന്നു. തുമ്പികളായിരുന്നില്ല സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിറയാൻ മടിച്ച ചോറ്റുപാത്രത്തിന്റെ നഗ്നതയായിരുന്നു. കല്ലുപെറുക്കി കുടംനിറച്ച മുത്തശ്ശികാക്കയാകുമായിരുന്നു അമ്മ. അരപ്പു...